Kim jesteśmy?
- Historia Ruchu Apostolstwa Młodzieży
Ruch Apostolstwa Młodzieży powstał w Duszpasterstwie Młodzieży Archidiecezji Krakowskiej w 1973 roku z inicjatywy ówczesnego ordynariusza Ks. Kard. Karola Wojtyły i zwany był Grupami Apostolskimi. Inspiracją dla Ruchu była nauka Soboru Watykańskiego II. Ukształtował się on w ramach Synodu Duszpasterskiego Archidiecezji Krakowskiej w latach 1972 – 1979. Ruch jest otwarty na szerokie kręgi młodzieży szkolnej i pracującej oraz na grupy elitarne. Jest wspólnotą katolików świeckich, przygotowującą do apostolstwa oraz dającą im oparcie w podjętych działaniach.
Na teren Archidiecezji Przemyskiej Ruch został przeniesiony dzięki staraniom Ks. Franciszka Rząsy w 1984 roku, który pełnił funkcję Diecezjalnego Duszpasterza i Moderatora Ruchu. W tym czasie powstało roczne Studium Animatora w Jarosławiu (Diecezjalny Dom Rekolekcyjny u Sióstr Niepokalanek), przygotowujące młodzież do posługi animatora w pracy w grupach parafialnych i w czasie tygodniowych rekolekcji formacyjnych podczas wakacji. Po przejęciu Domu Rekolekcyjnego przez Siostry Niepokalanki Studium odbywało się w Ośrodku Kultury i Formacji Chrześcijańskiej im. Sługi Bożej Anny Jenke w Jarosławiu w latach 1994 – 1996, a następnie zostało przeniesione do Przemyśla (Dom Rekolekcyjny przy kościele Świętej Trójcy). W 1994 roku moderatorem Ruchu został mianowany ks. Jan Mazurek.
W okresie działalności Ruchu prowadzono szereg inicjatyw w Archidiecezji (pielgrzymki, konkursy, spotkania, zjazdy formacyjne, czuwania modlitewne…), prowadzono pracę formacyjną w parafiach oraz tygodniowe rekolekcje formacyjne dla dzieci i młodzieży. Odbywały się one m. in. w Ustrzykach Górnych, Dąbrówce k. Ulanowa (obecnie diecezja sandomierska), w Ustrzykach Dolnych, Julinie, Myczkowie n. Soliną, Jarosławiu, Giedlarowej, Kolonii Polskiej i obecnie w Wybrzeżu k. Dubiecka. Staraniem Ruchu powstał Dom Rekolekcyjny im. Jana Pawła II w Ustrzykach Górnych, który wg statutu jest przeznaczony głównie dla młodzieży z RAM-u, staraniem Ruchu wykończono również dom parafialny w Myczkowie oraz dom „CARITAS” w Kolonii Polskiej. Przez cały czas Ruch współpracował ze Zgromadzeniem Sług Jezusa, siostry Jadwiga Majewska, Ewa Potoczna i Jana Szpiech pełniły rolę moderatorek, w latach 1999-2003, moderatorką RAM-u była p. Teresa Lorenz. 4 grudnia 2003 roku Ruch Apostolstwa Młodzieży Archidecezji Przemyskiej został podniesiony do rangi Stowarzyszenia. Moderatorem Stowarzyszenia został ks. Jan Mazurek, a zastępcą moderatora ks. Mariusz Ryba.
- Podstawy teologiczne Ruchu Apostolstwa Młodzieży
Ruch Apostolstwa Młodzieży przyjął za swą podstawę naukę Soboru Watykańskiego II o Kościele jako Ludzie Bożym. W świetle tej nauki wszyscy członkowie Kościoła powołani są do świętości i do uświęcenia świata, a Bóg, który używa Kościoła jako narzędzia zbawienia i posyła go do świata, by słowem i czynem ukazywał orędzie ewangeliczne i przepajał doczesność duchem nadprzyrodzonym , powołuje do udziału w jego misji każdego ochrzczonego i bierzmowanego. Głosząc te prawdy Sobór przywrócił świeckim prawo do aktywnego udziału w posłannictwie Kościoła, zarówno w wymiarze wspólnotowym, horyzontalnym, wertykalnym, sakralnym i przypomniał o ich współodpowiedzialności za ewangelizację.
Terenem działalności świeckich katolików jest cały świat ze wszystkimi jego strukturami. Można wyróżnić tu trzy kręgi: najszerszy – obejmujący te dziedziny, w których świeccy działając zgodnie z zasadami wiary uobecniają Kościół, lecz nie występują jako jego oficjalni przedstawiciele. Węższy krąg stanowią struktury społeczne podlegające bezpośrednio wpływowi środowisk katolickich, same stanowiące narzędzie oddziaływania religijnego. W najwęższym kręgu znajdują się struktury kościelne, w których katolicy podejmują różne działania na rzecz konkretnej wspólnoty wierzących. Katolicy świeccy powinni być aktywni w każdym z tych trzech kręgów. Dzięki Soborowi Kościół uświadomił sobie, że wypełni powierzoną mu misję wtedy, gdy będą w niej uczestniczyć świeccy. Dlatego obowiązkiem wspólnoty wierzących jest dopomożenie każdemu w rozpoznawaniu i realizowaniu jego indywidualnego powołania.
- Podstawy duszpasterskie Ruchu Apostolstwa Młodzieży
Polem pracy apostolskiej świeckich jest zgodnie z nauczaniem Soboru wspólnota kościelna, rodzinna, parafialna, sprawy narodowe i międzynarodowe (DA 9). Do świeckich należy zadanie kształtowania w duchu chrześcijańskim sposobu myślenia i obyczajów oraz ustroju społecznego (DA 13). To odpowiedzialne i niezwykle trudne zadanie wymaga wszechstronnego przygotowania (DA 28-32). Zatem świeccy potrzebują – podobnie jak kapłani – formacji duchowej i intelektualnej oraz wdrożenia w praktyczne działania apostolskie. Ruch Apostolstwa Młodzieży pragnie zaspokoić tę potrzebę Kościoła. Czyni to opierając się na katolickiej nauce społecznej.
- Cel Ruchu Apostolstwa Młodzieży
Stowarzyszenie zmierza do przygotowania młodzieży do świadomego i dojrzałego życia wiarą, zarówno osobistego jak i wspólnotowego. Dąży do:
a) doprowadzenia młodzieży do takiej dojrzałości osobowej, chrześcijańskiej i patriotycznej, który uczyni ją gotową dawać odważnie świadectwo Chrystusowi w konkretnej rzeczywistej współczesnej Polsce.
b) Przygotowania religijnego i społecznego młodzieży do życia w rodzinach i innych grupach społecznych oraz do angażowania się w struktury państwowe i samorządowe, by przepajać je duchem Ewangelii.
- Formacja w Ruchu Apostolstwa Młodzieży
Zasadniczym celem procesu formacji w Ruchu Apostolstwa Młodzieży jest przygotowanie młodych do udziału w trzech funkcjach Jezusa Chrystusa: kapłańskiej, prorockiej i królewskiej zarówno w życiu rodzinnym, jak i sąsiedzkim, zawodowym, politycznym, itp. Dokonuje się to poprzez:
a) pogłębienie osobistego życia wewnętrznego i osobistej więzi z Bogiem,
b) poszerzenie wiedzy religijnej,
c) pobudzenie świadomości odpowiedzialności apostolskiej i nauczenie się metod apostołowania,
d) wdrożenie w umiejętność pełnienia uczynków miłości bliźniego.
W Stowarzyszeniu prowadzi się:
a) formację podstawową, którą objęta jest młodzież formująca się w parafiach szczególnie w grupach RAM,
b) formację intensywną – podczas Studium Animatora RAM,
c) formację permanentną, w której biorą udział wszyscy animatorzy RAM, zaangażowani w pracę formacyjną z młodzieżą i pełniący samodzielne zadania apostolskie w różnych strukturach życia kościelnego, społecznego i politycznego. W procesie formacji kładzie się nacisk na kultywowanie tradycyjnych form polskiej religijności, takich jak modlitwa w rodzinie, pielgrzymki, nabożeństwa…
Każdy uczestnik Stowarzyszenia jest zobowiązany do:
- systematycznej pracy wewnętrznej nad kształtowaniem swojego charakteru,
- wypełniania praktyk religijnych obowiązujących każdego katolika,
- aktywnego udziału w życiu Kościoła lokalnego,
- apostołowania w swoich środowiskach przebywania,
- należenia do parafialnych grup apostolskich lub do włączenia się w różne społeczne struktury organizacyjne.
- Metody formacji
a) Okresowe dni skupienia kapłanów, alumnów, sióstr zakonnych, katechetów i osób świeckich – moderatorów Stowarzyszenia.
b) Prowadzenie Studium Animatora (jeden rok), przygotowującego animatorów i moderatorów do pracy w parafiach i w czasie rekolekcji wakacyjnych.
c) Organizowanie tygodniowych rekolekcji wakacyjnych dla młodzieży:
– 1 stopień „Wtajemniczenie”
– 2 stopień „Ubogacenie”
– 3 stopień „Dojrzałość”
– 4 stopień „Doskonałość”
d) Organizowanie tygodniowych rekolekcji wakacyjnych dla chłopców (Mały Apostoł I i II°) oraz dla dziewczynek (Dziewczęca Służba Maryjna I, i II°).
e) Poznawanie i propagowanie dobrej książki i prasy katolickiej.
f) Organizowanie trzydniowych rekolekcji podczas ferii zimowych.
g) Organizowanie pielgrzymek.
h) Organizowanie Diecezjalnego Dnia Wspólnoty członków Stowarzyszenia (zawsze pierwsza sobota września).
i) Regularne (cotygodniowe) spotkania członków grup apostolskich w parafiach.
j) Prowadzenie działalności: liturgicznej, charytatywnej, kulturalnej, itp.
k) Aktywne włączanie się w inicjatywy duszpasterskie Archidiecezji.
l) Współpraca młodych z Akcją Katolicką z Ruchami i Stowarzyszeniami Katolickimi oraz stowarzyszeniami świeckimi.
- Duchowość Ruchu Apostolstwa Młodzieży
Ruch Apostolstwa Młodzieży przyjmuje za swoją duchowość wszystkie zdrowe przejawy religijności zawarte w tradycji Kościoła Katolickiego w Polsce, nadaje im silny rys apostolski. Kładzie akcent na rozwijanie powołania apostolskiego, otrzymanego przy chrzcie świętym i wypełnianie wynikających z niego obowiązków (pełny udział w życiu Kościoła lokalnego – liturgia, apostolstwo, włączenie się w jego struktury).
Przygotowaniem do wstąpienia do Ruchu Apostolstwa Młodzieży jest formacja chłopców (Grupy Ministranckie) oraz dziewcząt (Dziewczęca Służba Maryjna), natomiast kontynuacją włączenie w Stowarzyszenia Katolickie, Akcję Katolicką lub Apostolskie Kręgi Rodzin.
- Informacje dodatkowe
a) Patronami Ruchu Apostolstwa Młodzieży są:
Bł. Piotr Jerzy Frassati i Sł. Boża Anna Jenke.
b) Święto patronalne Stowarzyszenia obchodzone jest i doroczny Dzień Wspólnoty RAM-u z udziałem Księdza Arcybiskupa połączony z uroczystością błogosławieństwa nowych animatorów obchodzony jest w pierwszą sobotę września
c) Hymnem Stowarzyszenia jest pieśń – „Serce wielkie nam daj„
d) RAM korzysta z ośrodków do prowadzenia rekolekcji wakacyjnych: Ustrzyki Górne – Dom Rekolekcyjny im. Jana Pawła II, Wybrzeże k/Dubiecka – Dom Rekolekcyjny „NADZIEJA”
e) Biuro Ruchu Apostolstwa Młodzieży znajduje się przy parafii pw. Świętej Trójcy w Przemyślu, ul. Plac Konstytucji 3 Maja 8, tel: (0-16) 6770096,
e-mail: ram@przemysl.opoka.org.pl
f) Młodzież z RAM-u posiada swój emblemat: krzyż umieszczony na globie ziemi, na którym widnieją znaki wyrażające charyzmat apostolstwa; animatorzy noszą krzyż z napisem „apostolos”.
g) Warunkami koniecznymi do przyjęcia na roczne Studium Animatora Ruchu Apostolstwa Młodzieży Archidiecezji Przemyskiej są:
1) głęboka motywacja i chęć wstąpienia do RAM,
2) przyjęcie sakramentu bierzmowania,
3) pozytywna opinia księdza proboszcza,
4) ukończenie 16 roku życia
h) Warunkiem przyjęcia na członka zwyczajnego Stowarzyszenia jest:
1) roczna przynależność do RAM w charakterze członka wspierającego,
2) ukończenie rocznej formacji podczas Studium Animatora RAM,
3) przyjęcie błogosławieństwa od Biskupa oraz krzyża animatorskiego,
4) złożenie podania do Diakonii wraz z opinią osoby przygotowującej,
5) podpisanie deklaracji przystąpienia do RAM.
